നിന് വാക്കുകള്
തീര്ത്തൊരു അഗ്നിജ്വാലയില്
വെന്തുരുകാന് വിധിക്കപ്പെട്ട
ഏകാകി ഞാന്,
എന് കണ്ണീരിലും ജ്വാല പടരുമ്പോള്
വെറുതെ എങ്കിലും ആശിച്ചു.....
നമ്മള് പണിത പൂന്തോട്ടം
എരിയാതിരിക്കട്ടെ എന്ന്...
ഒരു മഴക്കാലത്ത് നീ വന്നു.... മഞ്ഞു കാലം വരും മുമ്പേ നടന്നകന്നു..... ഒരായിരം ഓര്മകളുമായി ഞാന് തനിച്ചായി...
സ്നേഹത്തിന്റെ പൂക്കള് കരിയാതിരിക്കട്ടെ.
ReplyDeleteപൂന്തോട്ടം എരിയാതിരിക്കട്ടെ...
ReplyDeleteവാടാതിരിക്കട്ടെ സ്നേഹപ്പൂക്കള് ..
ReplyDelete