കാണാകിനാവിന് തീരത്ത്
മോഹതാമാര വിരിഞ്ഞു
അതിന്റെ അല്ലിയില് വന്നിരുന്ന
വണ്ടിനോടുള്ള ദേഷ്യത്തില്
സൂര്യന് കത്തിജ്വലിച്ചപ്പോള്
താമരയും മിഴികള് കൂപ്പി
അത് കണ്ടു പരിഭവത്തില്
സൂര്യന് മേഘങ്ങള്ക്കിടയില്
മറഞ്ഞപ്പോള് പിന്നെ വന്ന
മഴയും അവള്ക്കു കുളിരേകിയില്ല
തന്റെ സങ്കടം മനസ്സിലാക്കാതെ
സൂര്യന് അവളെ ഇരുട്ടിലാഴ്ത്തി
പിന്നെ വന്ന ചന്ദ്രനും അവളെ
ആശ്വസിപ്പിക്കാന് ആയില്ല...
മോഹതാമാര വിരിഞ്ഞു
അതിന്റെ അല്ലിയില് വന്നിരുന്ന
വണ്ടിനോടുള്ള ദേഷ്യത്തില്
സൂര്യന് കത്തിജ്വലിച്ചപ്പോള്
താമരയും മിഴികള് കൂപ്പി
അത് കണ്ടു പരിഭവത്തില്
സൂര്യന് മേഘങ്ങള്ക്കിടയില്
മറഞ്ഞപ്പോള് പിന്നെ വന്ന
മഴയും അവള്ക്കു കുളിരേകിയില്ല
തന്റെ സങ്കടം മനസ്സിലാക്കാതെ
സൂര്യന് അവളെ ഇരുട്ടിലാഴ്ത്തി
പിന്നെ വന്ന ചന്ദ്രനും അവളെ
ആശ്വസിപ്പിക്കാന് ആയില്ല...
No comments:
Post a Comment