പെയ്യുന്നു,ദൂരെ ആത്മാവിന്‍ നൊമ്പരം,,
എന്റെ ഹൃദയത്തിന്‍ മീതെ...
അന്നൊരു നേരം,മനസ്സറിയാതെ അകന്നു,,
എന്നൊരു പരിഭവമോടെ,,
പെയ്യുകയായ് ഈ തുള്ളികള്‍..
ഒരു,നീറും കരളിന്‍ ഗദ്ഗദമായി,,
ഒരു,നോവും സ്മൃതി തന്‍ സ്പന്ദനമായി,,
ആരോഹണത്തിലും അവരോഹണമായി,,
പെയ്യുകയായ് ഈ തുള്ളികള്‍...
വിരഹമൊരു നോവായ്‌,,
ജ്വലിക്കുന്ന അഗ്നിയായ്,,
ആഴ്ന്നിറങ്ങുവതിങ്ങു മനസ്സില്‍...
എകാന്തമായ് നിറയുവത്,,
ഞാനോ നീയോ,അറിയില്ലന്നതെന്നതോതി,,
പെയ്യുകയായി,ഈ തുള്ളികള്‍..
നൊമ്പരത്തുള്ളികള്‍.."
No comments:
Post a Comment