പെട്ടെന്ന് മരണമെന്നെ പുല്‍കിയെന്നാല്‍
നെടുവീര്‍പ്പുകള്‍ മുഴക്കാന്‍ സൗഹൃദങ്ങളോ
കരയാന്‍ ഒരു പ്രണയമോ
ഇല്ലാത്തൊരു ലോകത്തില്‍
അനാഥമായ എന്‍ ഫേസ്‌ബുക്ക്
ആരേലും എന്നെങ്കിലും ഓര്‍ത്താലായി
എങ്കിലും എന്‍ ചലനമറ്റ
ശരീരം ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവും
ഈ കപടലോകത്തില്‍ നിന്നുള്ള മുക്തിയില്‍
മറുജന്മം എന്നുണ്ടെങ്കില്‍ മരണമേ
നീ അതെനിക്ക് തരാതെ ഇരിക്കുക
ഇനിയും വയ്യ കപടത കാണാന്‍
ഹൃദയം കീറിമുറിക്കാന്‍
കാത്തിരിപ്പിന്‍ നോവ് അറിയുവാന്‍
ഇനിയും വയ്യ പ്രണയത്തിന്‍ പേരില്‍ തൂക്കിലേറാന്‍
മരണമേ നീ എന്നെ പുല്‍കുക
തിരിച്ചു വരാനാവാത്തവിദം
മഷിയുണങ്ങിയ എന്‍ അക്ഷരങ്ങള്‍
പാറി നടക്കട്ടെ
ഉള്ളില്‍ എരിഞ്ഞു സ്വയം ഇല്ലാതാവട്ടെ
അയ്യോ.... ഫേസ് ബുക്ക്‌ കാരണമാണോ ഇങ്ങനെ ഒരു ചിന്ത വന്നത്....
ReplyDeleteഇനി പ്രതീക്ഷകള്‍ വിടരുന്ന കവിത വരട്ടെ....
ആശംസകള്‍ നേരുന്നു..
www.ettavattam.blogspot.com
കഷ്ടം കഷ്ടം
ReplyDelete