നക്ഷത്രങ്ങള്‍ മിന്നിയ നേരത്ത്
നിലാവില്‍ കുളിച്ചുനിക്കും യാമത്തില്‍
എന്‍ കിനാവുകളില്‍ കൈ പിടിച്ച
ഗന്ധര്‍വനെ കണ്ടു ഞാന്‍
നിന്നില്‍ നിന്നുതിര്‍ന്ന ഒരു
മൌനരാഗത്തില്‍ ലയിച്ചു നിക്കവെ
ഒരു ശാപത്തിന്‍ നിഴലില്‍
നീ മൌനത്തില്‍ ഓടിയൊളിച്ചപ്പോള്‍
എന്നിലെ നഷ്ടമായ ഹൃദയത്തിന്‍
സ്പന്ദങ്ങള്‍ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു
കൂട്ടി വെക്കാന്‍ ഓര്‍മ്മതന്‍
നിഴല്‍ പോലും ഇല്ലാതെ
ഒരു നിമിഷത്തെ അത്മബന്ധത്തില്‍
എന്‍ ഹൃദയം ഇന്നും
നിന്‍ തടങ്കലില്‍ അഴി എണ്ണുന്നു
എന്‍ രൂപം പോലും നിന്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍
ഇല്ലന്നുള്ള അറിവിലും
വെറുതെ ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കട്ടെ
എന്നില്‍ കിനാവ് നിറച്ച ഗന്ധര്‍വനായി...
നിഴല്‍ പോലും ഇല്ലാതെ
ഒരു നിമിഷത്തെ അത്മബന്ധത്തില്‍
എന്‍ ഹൃദയം ഇന്നും
നിന്‍ തടങ്കലില്‍ അഴി എണ്ണുന്നു
എന്‍ രൂപം പോലും നിന്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍
ഇല്ലന്നുള്ള അറിവിലും
വെറുതെ ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കട്ടെ
എന്നില്‍ കിനാവ് നിറച്ച ഗന്ധര്‍വനായി...
No comments:
Post a Comment