വേനലില് ചീളുകള് മനസ്സില്
ഒളിപ്പിച്ചു പൊള്ളുമ്പോഴും
പുഞ്ചിരിയിലെല്ലാം ഒതുക്കി
മഴക്കായ് കാത്തിരിക്കുന്നവള്
ഹൃദയശൂന്യരയാ മാനവര്
തന് ഹൃദയം പിളര്ക്കുമ്പോഴും
ശാപവാക്കില്ലാതെ സ്വയം
ഒതുങ്ങുന്നവള്...
ഒരിക്കല് കൂടെയെങ്കിലും
സ്വയം മറന്നു ഒഴുകി
മരിക്കാന് നോമ്പ്നോക്കുന്നിവള്
ഇവളെന് നിള
തെറ്റുകളെല്ലാം ഏറ്റെടുത്ത്
പരിഭവമില്ലാതെ സ്വയം
മരിച്ചവള്...
No comments:
Post a Comment